Krótkowzroczność – jedna z częstszych wad wzroku

Krótkowzroczność to wada wzroku, w wyniku której narząd wzroku nie pracuje prawidłowo. Osoba krótkowzroczna dobrze widzi z bliska, ale ma problem z wyraźnym dostrzeganiem przedmiotów znajdujących się daleko. Jakie są przyczyny krótkowzroczności i jak ją leczyć?

Krótkowzroczność to jedna z częściej występujących wad wzroku. W jej wyniku promienie światła nie skupiają się na siatkówce, ale przed nią, co powoduje niewyraźne widzenie przedmiotów znajdujących się w dużym oddaleniu. Krótkowzroczności nie da się cofnąć, ponieważ najczęściej jest spowodowana wadami w budowie anatomicznej gałki ocznej. Można jednak spowolnić rozwój miopii.

Czym jest krótkowzroczność?

Krótkowzroczność to wada wzroku, którą powoduje nieprawidłowa budowa oka. U osób krótkowzrocznych gałka oczna jest za długa, a rogówka nadmiernie załamuje światło. W wyniku tego wiązki światła skupiają się przed soczewką, zamiast dokładnie na niej (jak się dzieje u osób mających dobry wzrok). To sprawia, że prawidłowe widzenie w sposób naturalny jest niemożliwe, a niezbędne staje się noszenie okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych.

Osoby krótkowzroczne noszą tzw. minusy, dzięki którym dobrze widzą przedmioty znajdujące się w pewnym oddaleniu. Mogą one mieć różne dioptrie, które określają poziom zaawansowania wady wzroku. -3 dioptrie to wada niska, od -4 do -6 to wada średnia, a wartości powyżej -6 określają wadę zaawansowaną.

Rodzaje krótkowzroczności

Wyróżnia się trzy rodzaje krótkowzroczności:

1. osiowa – charakteryzuje ją zbyt długa gałka oczna,
2. krzywiznowa – mówimy o niej wtedy, gdy pewne elementy gałki ocznej są zbyt wypukłe (np. rogówka),
3. refrakcyjna – związana z niewłaściwym załamywaniem światła w soczewce.

Ostatni typ wady nie jest wadą anatomiczną, ale nabytą. Może do niej dojść w wyniku współistnienia innych chorób, m.in. cukrzycy.

Jak widzi osoba krótkowzroczna?

Osoba krótkowzroczna dobrze widzi przedmioty, które znajdują się blisko niej. Jej wzrok pracuje zbyt intensywnie, dlatego nie dostrzega wyraźnie tego, co znajduje się w oddali. Co to oznacza w praktyce? Ludzie, którzy przysuwają do twarzy książkę, by przeczytać jej fragment, mrużą oczy, by zobaczyć numer nadjeżdżającego autobusu albo godzinę na zegarku wiszącym na ścianie – są krótkowzroczni.

Sposoby korygowania krótkowzroczności

Aby widzieć w sposób prawidłowy, konieczne jest noszenie okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych. To najczęstsza metoda, która pozwala oczom odpocząć i nie zmusza soczewek do nieustannej akomodacji. Nosząc okulary czy soczewki kontaktowe, nie tylko ułatwiamy sobie widzenie, ale również odciążamy oczy, przez co zapobiegamy pogłębianiu się wady. Dbając o to oraz o higienę oczu (nienadwyrężanie ich w czasie pracy przy komputerze, nawilżanie oczu, nawilżanie powietrza w mieszkaniu), jesteśmy w stanie poprawić pracę narządu wzroku.

Inną metodą korygowania krótkowzroczności jest zabieg chirurgiczny. Nie każdy może jednak z niego skorzystać: do zabiegu dopuszczani są pacjenci pełnoletni (muszą mieć skończone 21 lat, a nie 18!) i z określoną wadą wzroku. Metodą laserową można usunąć wadę wzroku do -10 dioptrii.

W czasie zabiegu chirurg modeluje laserem rogówkę, by poprawić ostrość widzenia. Zabieg trwa bardzo krótko (poniżej minuty), przynosi trwałe efekty i w większości przypadków nie musi być powtarzany. Po korekcji wzroku warto przez przynajmniej tydzień odpocząć, by nie nadwyrężać wzroku. Nie należy też wystawiać oczu na działanie promieni słonecznych (zaleca się noszenie okularów przeciwsłonecznych z filtrem UV) ani męczyć ich czytaniem, emisją niebieskiego światła. Po około tygodniu stopniowo można wrócić do wykonywania swoich obowiązków.

Jak widać, krótkowzroczność to wada, którą można kontrolować i z którą można normalnie funkcjonować. Konieczne jest jednak dbanie o higienę oczu oraz noszenie okularów korekcyjnych lub soczewek kontaktowych. Możliwe jest również usunięcie wady przez laserową korektę wzroku.